Een paar weken geleden bezochten we Neeltje weer eens, schippersdochter van de schipper die de Zuiderzee van 1928 tot eind jaren ’70 heeft gehad. Neeltje is aan boord geboren en heeft altijd heel veel te vertellen over het schip en wat ze samen allemaal meemaakten. Het is elke keer fantastisch om haar als tijdgetuige te spreken over onze wederzijdse grote, ijzeren liefde. Dit keer vertelde ze bijvoorbeeld dat ze in 1942 100 dagen ingevroren hebben gelegen in Stavoren met tarwe als lading. Ze ruilden die winter tarwe tegen lessen van een juffrouw.

Ze maakten heel veel mee in de oorlog. Op een nacht, liggend in Amsterdam maakte Neeltjes vader zijn zwager/matroos wakker omdat hij voelde dat hij het schip naar een andere plek moest verhalen. ‘s Ochtends kwam de politie hen feliciteren. Er waren bommen gevallen op de plek waar ze een paar uur eerder nog lagen!